Nacionalni parkovi Srbije

Nacionalni park

Nacionalni park 
FRUŠKA GORA

slika: Nacionalni park fruska-gora

Nacionalni park

   Tu je nekad, kažu knjige, bilo more... Nekada davno Fruška gora je bila ostrvo u Panonskom moru. Danas iz nepregledne ravnice izranja sva zelena, sa najvišim vrhom Crvenim čotom (539 m), okružena šarenim tepisima sremske ravnice, vinogradima i manastirskim tornjevima. Blage padine, stoletne šume, čuveno vinogorje i brojni manastiri  osnovno su obeležje te niske planine i na njoj istoimenog nacionalnog parka.

Nacionalni park

  Masiv Fruške gore sastavljen je od raznolikih tipova stena koje potiču iz paleozoika,mezozoika, tercijara i kvartara. Tako složen geološki sastav obogaćuju jedinstvene fosilne flora i fauna. Očuvane su u naslagama nekadašnjeg dna Panonskog mora, koje je na našem prostoru postojalo od pre dvesta do pre pedeset miliona godina. Zahvaljujući brojnim fosilima, to nekadašnje panonsko ostrvo danas je svojevrsno ogledalo geološke prošlosti. 

Nacionalni park

  To je i jedna od najvećih prirodnih vrednosti koja Frušku goru ubraja u grupu najvrednijih područja od evropskog značaja. Zahvaljujući geološkoj podlozi, ostrvskom obeležju i postojanju marinskih uslova u prošlosti, Fruška gora poseduje bogat i specifičan živi svet.Među značajne biljne vrste toga područja mogu se uvrstiti lovorasti jeremičak, pljevika, stepska višnja, crni glog, bezlistac, čak više od 30 vrsta orhideja... Šumske zajednice su mešovite i raznovrsne. 

Nacionalni park

  Dominiraju mezofilne šume hrasta kitnjaka i belog graba, a u vegetaciji listopadnih šuma značajno mesto imaju i zajednice bukve i lipe. Poseban kuriozitet predstavlja činjenica da više od 30 procenata šuma Fruške gore čini čista lipova šuma, što je jedinstven slučaj takve koncentracije u Evropi. Zeljastu vegetaciju odlikuju livado stepske zajednice reliktnog obeležja, u čiji sastav ulaze brojne retke stepske vrste: gorocvet, velika sasa, kovilje... Svet gljiva zastupljen je sa oko 400 do sada poznatih vrsta. Poznatije jestive pečurke su: sunčanica, lisičarka, đurđevača, vrganj.

Nacionalni park

 U šumama Fruške gore žive i divlja mačka, kuna belica, puh lešnikar, slepi miševi, a na stepskim obodnim staništima brojne su kolonije tekunica, koje predstavljaju značajan izvor hrane pticama grabljivicama. Ornitolozi su na Fruškoj gori do sada zabeležili tačno 211 vrsta ptica. Najređe, a ujedno i najugroženije, među njima su ptice grabljivice: orao krstaš, orao kliktaš, stepski soko, orao belorepan i patuljasti orao. Posebno je bogata fauna insekata, među kojima su mnoge vrste na listi prirodnih retkosti Srbije.

Nacionalni park

  Po obodu Nacionalnog parka smešteno je 16 pravoslavnih manastira izgrađenih krajem XV i tokom XVI veka. Među njima izdvajaju se Grgeteg, Krušedol, Novo Hopovo, Beočin, Vrdnik, Rakovac.Ti manastirski kompleksi, većinom obnovljeni u XVIII veku, čine jedinstvenu kulturno-istorijsku celinu srpske barokne umetnosti, čija duhovna i turistička uloga imaju izuzetan značaj.

Nacionalni park

   Zbog njihove brojnosti, Frušku goru često nazivaju srpska Sveta gora.Nacionalni park godišnje poseti velik Najznačajnija izletišta su Čortanovačka šuma, Stražilovo, Glavica, Popovica, Andrevlje, Ležimir, Lipovača. Na području parka nalaze se i dve škole u prirodi (Letenka i Testera), šest planinarskih domova, a pogled sa Iriškog venca uokviruje pola Bačke, Avalu, Cer i druge naše planine. Čuveni vidikovac je pravi lek za sve one koji traže mir u tišini i prirodi. Jednodnevne pešačke ture upoznavanja sa prirodnim i kulturnim vrednostima Nacionalnog parka Fruška gora, kroz Biljno carstvo ili Rezervat divljači, Svet insekata, Posmatranje ptica, ali i planinarenje, biciklizam, ili ribolov  način su i put za taj neposredan, tako potreban dodir  sa ishodištem.


Nacionalni park

ĐERDAP


Priroda srbije

  Đerdapska klisura je hiljadama godina izazov za putnike, trgovce, ratnike i mirotvorce. Njena „Gvozdena vrata” spajaju dva važna kulturna i ekonomska dela Evrope. To je Đerdap učinilo strateškim mestom ogromnog značaja, i u ratu i u miru, o čemu svedoči veliki broj istorijskih spomenika.Đerdapska klisura je najveća rečna probojnica u Evropi, nastala tamo gde je moćni Dunav probio Karpatske planine u dužini od 90 kilometara. Čine je četiri klisure: Golubačka, Gospođin vir – čije je turističko središte Lepenski Vir, Kazan (najveća rečna dubina 90 m) i Sipska, i tri kotline: Ljupkovska, Donjomilanovačka i Oršavska. Tako snažan i intenzivan život od praistorije do danas, učinili su da je Nacionalni park Đerdap najveći u Srbiji. Ovim zaštićenim prostorom obuhvaćeno je čak deset rezervata prirode, deset celina raznovrsnog nasleđa prirode, istorije i lepote, kakvu sa sobom nose velike reke: Lepenski Vir, Veliki i Mali Štrbac sa Trajanovom tablom, Golubački grad, Bosman – Sokolovac, Čoka Njalta sa Pesačom, Bojana, Tatarski vis, Šomrda, Ciganski potok i kanjon Boljetinske reke – Greben.Područje Đerdapa oduvek se odlikuje izuzetnom raznovrsnošću životinjskog sveta, o čemu svedoče zapisi brojnih putopisaca. Ta raznovrsnost održala se do danas, tako da u stoletnim bukovim i hrastovim šumama i sada slobodno u prirodi žive ris, vuk, šakal, štekavac, sova ušara, crna roda, ali i jeleni, divlje svinje, jazavci, kune, zečevi, divlji golubovi, grlice.., dok stenovite litice Đerdapskog Kazana krase divokoze, orlovi i sokolovi. Dunav i Dunavsko jezero, vodeno prostranstvo sa svojim tajnovitim virovima i moćnim brzacima, utočište su i stanište najraznovrsnijih vrsta ribe. Zato ne čudi što je čovek Lepenskog Vira izabrao riboliko božanstvo – klanjajući se upravo onome od čega zavisi, što mu je darovalo opstanak.

  Đerdapska klisura sa svojim tajnama pruža velike mogućnosti i najprobirljivijim ljubiteljima kako privrednog tako i rekreativnog ribolova. Pastrmka, kečiga, smuđ,som, šaran, štuka deverika.., veliki su izazov za ribolovce koji u vrtlozima Dunava iskušavaju svoja umeća. Specifičan istorijski razvoj, vrlo povoljna klima, složena mreža klisura, kanjona i dubokih uvala, ovaj prostor izdvajaju kao jedinstven evropski rezervat tercijarne flore, vegetacije i faune. Biljni svet Đerdapa ne odlikuje se samo raznovrsnošću i bogatstvom nego i izrazitim reliktnim karakterom. Na prostoru parka rastu guste šume, a u njima živi više od 1100 biljnih vrsta. Samo na području rezervata Lepenski Vir pronađene su mnoge za nauku značajne vrste biljaka kao što su: koprivić, orah, medunac,maklen, jorgovan. Mnoge zeljaste biljke koje naseljavaju šume, livade, kamenjare i stene predstavljaju botaničku priču za sebe, u kojoj je posebno značajna đerdapska lala.

  Čak četiri rezervata prirode nalaze se na teritoriji opštine Golubac (Golubački Grad, Bojana, Bosman–Sokolovac i Tatarski vis), a u njima svoj životni prostor našle su biljne vrste koje su endemiti čitavog Balkanskog poluostrva: mečija leska, Pančićev maklen,zelenika, koprivić, medunac, jorgovan... U izrazito bogatstvo životinjskog sveta upisuju se i dugouhi slepi miš, sivi puh i golubačka mušica. Golubački Grad, koji se prvi put pominje 1335. godine kao ugarsko vojno utvrđenje  dodaje ovom delu parka prepoznatljiv trag istorije. Zbog svojih raznolikosti i rariteta Nacionalni park Đerdap je pravi naučnoistraživački centar u prirodi. Rezervat prirode Veliki i Mali Štrbac, jedan je od naučno najzanimljivijih i turistički najatraktivnijih predela Nacionalnog parka, sa vrlo raznovrsnom i vrlo rasprostranjenom reliktnom vegetacijom, ali i rimskim natpisom, u nauci poznatim kao Tabula Traiana koji se nalazi na samom izlazu iz Đerdapske klisure. Potiče iz 100. godine nove ere, a obeležavala je završetak deonice puta kroz Donju klisuru. Rezervat Čoka Njalta, sa Pesačom, predstavlja tipično utočište reliktnih i retkih vrsta drveća i njihovih zajednica, dok je Šomrda stanište biljne vrste zelenike koja raste na jugoistočnim padinama istoimenog vrha, na mestu zvanom Radisavljev krak Na prostoru rezervata Ciganski potok nalazi se jedinstvena autohtona šumska zajednica oraha, koja je okružena mešovitim sastavom bukve i oraha i predstavlja pravu prirodnu retkost autohtonih šuma oraha. Tektonski poremećaji u dalekoj prošlosti ostavili su u ovom predelu, a posebno u kanjonu Boljetinske reke u blizini ušća u Dunav, značajne tragove savijanja, nabiranja i ukrštanja slojeva stena različitih boja.Nacionalnim parkom Đerdap pružaju se neke od najlepših pešačkih staza zdravlja, a čuveni vidikovci su Okmejdan, Venac, Crni vrh.Zbog specifičnog ukrštanja vetrova i širine Dunava, ovo područje se s pravom može nazvati jedriličarskim rajem zato Golubac i jeste centar srpskog jedrenja.

Нема коментара:

Постави коментар